Ministar kulture Nikola Selaković izjavio je da je Deklaracija o Vojvodini važna kako bi se naglasio značaj ove pokrajine kao neraskidivog dela Srbije. U emisiji „Hajde da razgovaramo“, Selaković je istakao da svako ko ne vidi Vojvodinu kao deo Srbije treba da zna da ona to jeste i da će trenutna vlast raditi na njenom očuvanju. Prema njegovim rečima, Vojvodina je deo srpskog nacionalnog bića, a gotovo 70 odsto njenih stanovnika čini srpski narod, čime se potvrđuje njena pripadnost Srbiji.
Selaković je podsetio na istorijske okolnosti pod kojima je Vojvodina formirana, naglašavajući da su naši preci želeli da Vojvodina bude deo Srbije. U ovom kontekstu, ministar je spomenuo značaj umetnosti i kulture koje su se razvijale u Vojvodini. Od Isidore Sekulić, Đure Jakšića, Miloša Crnjanskog, do slikara kao što su Sava Šumanović i Paja Jovanović, umetnici iz ovog regiona su imali ogroman uticaj na srpsku kulturu. Prema njegovim rečima, zamisao srpske kulture bez ovih ličnosti bila bi nezamisliva.
U svojoj analizi, Selaković se osvrnuo i na pokušaje revitalizacije autonomizma u Vojvodini posle 2000. godine. On je naglasio da su tokom tog perioda postojale političke tendencije koje su težile stvaranju posebnog vojvođanskog identiteta, čak i jezika ili nacije. Prema njegovim rečima, Vojvodina je tokom komunističkog perioda dobila status autonomne pokrajine, a njen istorijski put pokazuje težnje srpskog naroda ka ujedinjenju sa maticom Srbijom, što je potvrđeno na Velikoj narodnoj skupštini u Novom Sadu 25. novembra 1918. godine.
Selaković je upozorio na moguću opasnost koja proizlazi iz ovih tendencija, posebno u svetlu nedavnih događaja. On je istakao da istorijska iskustva, kao što je razdvajanje Crne Gore od Srbije 2006. godine, ukazuju na potrebu stalnog podsećanja na važnost nacionalnog jedinstva. Očuvanje teritorijalnog integriteta, kako je naglasio, ne bi trebalo da bude podložno političkim kompromisima, a oni koji promovišu vojvođanski identitet ne mogu računati na podršku nacionalnih manjina.
Dalje, Selaković je ukazao na stabilne odnose koje Srbija ima sa Mađarskom, što dodatno naglašava činjenicu da Vojvodina pripada Srbiji. Ova saradnja, prema njemu, pokazuje da pokrajina nije stvorena samo zbog zaštite manjinskih prava, već kao integralni deo srpske teritorije.
On je istakao da Deklaracija nije samo politički dokument, već simbol svesti i odgovornosti prema istoriji, sadašnjim i budućim generacijama. Donošenje ove Deklaracije u Narodnoj skupštini Srbije će predstavljati snažnu potvrdu nepovredivosti teritorijalnog integriteta Srbije i njenog nacionalnog identiteta.
Na kraju, Selaković se osvrnuo na argumente onih koji smatraju da je status Vojvodine već uređen Ustavom, naglašavajući da, i pored toga, kontinuirana borba za očuvanje nacionalnog identiteta i teritorijalnog integriteta ostaje ključna. Njegovo gostovanje završeno je pozivom na jedinstvo i saradnju svih naroda koji čine Srbiju, u cilju očuvanja zajedničkog kulturnog nasleđa i identiteta.
Uzimajući u obzir sve ove aspekte, Deklaracija o Vojvodini predstavlja važan korak ka jačanju nacionalnog identiteta i podsećanju na povijesnu vezu ovog regiona sa maticom Srbijom. Ukazuje na značaj kulturne baštine, političke stabilnosti i zajedničkog identiteta u budućim generacijama. Na taj način se Vojvodina potvrđuje ne samo kao geografski deo, već i kao kulturni i istorijski temelj Srbije.
