David Vujić, američki naučnik srpskog porekla i poslednji preživeli član poznate „srpske sedmorke“, preminuo je nedavno, a tu informaciju potvrdila je njegova porodica za Tanjug. Ova grupa inženjera srpskog porekla imala je značajnu ulogu u istorijskom svemirskom programu Apolo, posebno u misiji Apolo 11, koja je 20. jula 1969. godine omogućila čoveku prvi korak na Mesecu.
VUjić je bio ključni član tima u svojoj oblasti, a njegov doprinos je bio neprocenjiv. Tim „srpske sedmorke“ bio je sastavljen od sedam istaknutih američkih inženjera srpskog porekla, koji su zajedno radili na velikim tehnologijama i inovacijama za NASA-u. Iako su njihovi lični putevi bili različiti, svi su delili zajedničku strast prema nauci i istraživanju svemira.
Prezime Vujić je često bilo u vesti, posebno kada je 2020. godine dobio Orden Karađorđeve zvezde prvog stepena, koji mu je dodelio predsednik Srbije Aleksandar Vučić. Nažalost, Vujić nije mogao prisustvovati svečanosti dodele uživo, ali mu je u tom trenutku uputio pismo zahvalnosti, izražavajući svoju duboku zahvalnost za priznanje.
Osim što je bio deo NASA-ine misije Apolo, Vujić i njegova ekipa su radili na razvoju tehnologija koje su osigurale sigurnost astronauta tokom misija. Njihova ekspertiza obuhvatala je raznolike aspekte aeronautike, elektronike i strukturalnog inženjerstva, što je omogućilo Amerikancima da ostvare jedan od najvećih poduhvata u istoriji čovečanstva – putovanje na Mesec.
Dok se svet seća uspeha NASA-ine misije, Vujić i njegovi saradnici su često ostajali u senci, a većina ljudi nije bila svesna koliko su ti pojedinci bili bitni za dostignuća koja su promenila svet. Njihova posvećenost i radna etika doprineli su istorijskom trenutku, koji se smatra jednim od najznačajnijih u ljudskoj istoriji.
Ova vest o Vujićevom odlasku duboko je pogodila ne samo njegovu porodicu i prijatelje, već i širu zajednicu koja je navikla na njegova dostignuća i znanje. Njegova smrt predstavlja gubitak ne samo za Srbiju, već i za sve one koji se bave naukom, tehnologijom i istraživanjem svemira. Vujić će biti zapamćen kao jedan od ključnih igrača u razvoju svemirskih tehnologija i član zajednice koja je ostavila dubok trag u modernoj istoriji.
Za mnoge u Srbiji, Vujić je bio simbol ponosa i uspeha jednog naroda u velikim globalnim razmerama. Njegov rad i doprinos nadahnuli su mnoge mlade naučnike i inženjere da teže istim snovima. Tokom godina, često je govorio o važnosti obrazovanja i razvoja naučne misli, podstičući nove generacije da se bave ovim oblastima.
Dok se srpska javnost oprašta od jednog izuzetnog pojedinca, Vujićev duh i inspiracija nastaviće da žive kroz njegov rad i uticaj koji je ostavio na druge. Njegovo nasleđe će trajati dugi niz godina, kao podsećanje na to kako pojedinac može da utiče na svet putem strasti, znanja i upornosti.
Mnogi će ga pamtiti kroz njegove priče o svemiru, ali i kao osobu koja je s ponosom nosila svoje korene, predstavljajući Srbiju na najvišem nivou u naučnim krugovima. Njegova predanost nauci i istraživanju svemira ostavlja neizbrisiv trag, inspirisući mnoge na putovanju ka zvezdama.
