Naučnici iz cele Evrope su po prvi put predstavili sveobuhvatnu mapu seizmičkog rizika koja pokriva ceo kontinent. Ovaj projekat je realizovan u saradnji sa Švajcarskom službom za seizmološka osmatranja iz Ciriha i temelji se na opsežnoj analizi podataka. Ova nova mapa omogućava precizniju procenu seizmičkih pretnji, što bi moglo značajno doprineti prevenciji i smanjenju negativnih posledica zemljotresa.
Kada je Srbija u pitanju, istraživanje ukazuje na to da su regioni kao što su Beograd, područje Zvornika i Pirot najizloženiji riziku od zemljotresa. Ove informacije su od suštinskog značaja s obzirom na to da je tokom 20. veka više od 200.000 ljudi izgubilo život u zemljotresima širom Evrope, dok je ekonomska šteta premašila 250 milijardi evra. Iako je nemoguće precizno predvideti vreme i mesto zemljotresa, naučnici ističu da poznavanje seizmičkog rizika i primena pravovremenih mera mogu značajno ograničiti posledice ovih prirodnih nepogoda.
Od 2013. godine, postojao je model koji je simulirao verovatnoću i posledice velikih zemljotresa u Evropi. Međutim, novi model, razvijen od strane međunarodnog tima seizmologa, geologa i inženjera, koristi ogromne količine podataka, uzimajući u obzir geološke karakteristike, tektonsku aktivnost, kao i istorijske podatke o prethodnim zemljotresima. Ovom novom metodom se omogućava preciznija procena rizika, kao i razvoj strožih građevinskih propisa na nivou čitave Evrope.
Podaci prikupljeni putem ovog alata su slobodni i dostupni svima, što omogućava građanima i vlastima da se pravovremeno informišu o seizmičkim pretnjama. Ovo je posebno važno u kontekstu gradnje i obnove stambenih i poslovnih objekata, kako bi se smanjila vulnerabilnost starih zgrada koje nisu podložne savremenim antiseizmičkim standardima.
Države sa najvišim seizmičkim rizikom u Evropi uključuju Tursku, Grčku, Albaniju, Italiju i Rumuniju. I dok su neka od ovih područja poznata po visokom riziku od zemljotresa, čak i mesta sa nižim rizikom mogu doživeti snažne potrese. Ovo čini seizmičko ojačavanje zgrada neophodnim trendom širom kontinenta, posebno u urbanim sredinama.
Stare zgrade, naročito u gradovima poput Istanbula, Izmira, Katanje, Napulja, Bukurešta i Atine, čine posebno visoku opasnost. U okviru ovih mesta, antiseizmički propisi pre 1980-ih bili su nedovoljni, što ima ozbiljne posledice po sigurnost i opstanak stanovništva. Zbog toga je potrebna hitna reakcija i primena modernih građevinskih standarda da bi se smanjio rizik od potencijalnih katastrofa.
Takođe, Turska, Italija, Rumunija i Grčka su odgovorne za oko 80% ukupne ekonomske štete uzrokovane zemljotresima u Evropi, sa godišnjim troškovima koji dostižu neverovatnih sedam milijardi evra. Ova suma jasno ukazuje na ekonomsku važnost primene preventive i izgradnje otpornijih objekata.
Novo mapiranje seizmičkog rizika se pokazuje kao ključni alat za planiranje preventivnih mera i odgovora na zemljotrese, sa ciljem smanjenja gubitaka ljudskih života i očuvanja infrastrukture. Povezivanje nauke i politike, kao i pro-active pristup u smislu korišćenja ovakvih alata, može spasiti živote i doprineti stabilnosti evropskih zemalja u suočavanju s prirodnim izazovima.
S obzirom na sve veće prirodne pretnje širom sveta, ovakav pristup i prikupljanje informacija bi mogli postati osnov za planiranje i razvoj strategija otpora prema katastrofama, koje će doneti trajne koristi za sve države koje su izložene riziku od zemljotresa.
