Naučnici su na najdubljoj tački Sredozemnog mora, koja se nalazi na dubini od pet kilometara, otkrili značajnu deponiju plastike i druge vrste otpada. Grčki mediji izveštavaju da je tim stručnjaka pronašao plastične boce, čaše, limenke od soda i razne druge vrste otpada na dnu mora, što ukazuje na to da negativni uticaji ljudskog delovanja dostižu i najudaljenije delove naše planete.
Dno Mediterana na ovoj dubini locirano je jugozapadno od Peloponeza i ima dimenzije od 18 kilometara dužine i između četiri do sedam kilometara širine. Ova zapanjujuća otkrića dolaze nakon ekspedicije iz februara 2020. godine, kada je podmorsko vozilo „Kaladan“, u kojem je bio princ Albert od Monaka, zaronilo na ovo mesto. Vozač Viktor Veskovo je putovao oko pet sati kako bi stigao do ovih dubina, a tokom istraživanja snimljeni su video zapisi koji su kasnije analizirani od strane međunarodnog tima naučnika.
Georg Hanke, nemački istraživač iz Evropskog istraživačkog centra, predvodio je tim koji je analizirao snimke, dok je grčki profesor sa Univerziteta u Patrasu, Jorgos Papateodoru, učestvovao u istraživanju sastava otpada pronađenog u moru. Papateodoru je istakao da je ovo drugi po veličini sloj otpada ikada pronađen na dubinama većim od dva kilometra i da su prikupljeni podaci o čvrstom otpadu koji zagađuje Sredozemno more prvi svoj te vrste.
Rezultati istraživanja su zastrašujući, jer je koncentracija otpada na dnu Sredozemnog mora iznosila čak 26.175 komada po kvadratnom kilometru. Uporedbe radi, najgušća koncentracija podmorskog otpada ikada zabeležena u svetu je u Južnom Kineskom moru, sa 55.000 komada po kvadratnom kilometru. Shvatilo se da čak 88% otpada čini plastika, dok ostatak čine limenke pića, staklene boce i papirne kutije i kese.
Istraživači su primetili da se deo otpada kojem su se pristupili može pretpostaviti da je direktno izbačen, a ne potonuo sa udaljenih plaža. Plastični otpad je lako prenosiv i morski struji ga mogu nositi iz severnih Jonskih ili Jadranskih mora, kao i iz južnog Istočnog Mediterana.
Alarmantni podaci naučnika pokazuju da su okeani zagađeni sa 5,25 triliona komada plastike, od kojih se samo 269.000 tona nalazi na samoj površini, dok se na svakom kvadratnom kilometru morskog dna može pronaći četiri milijarde mikrovlakana. Izvršna naučnica Kara Lavender Lo iz Nacionalnog okeanografskog centra „Woods Hole“ u Masačusetsu naglašava da je prvi korak u borbi protiv ovog problema pronalaženje otpada i razumevanje njegovih efekata.
Naučna zajednica nastoji da shvati gde i u kojim količinama otpad leži na morskom dnu kako bi procenili uticaj koji ima na lokalne ekosisteme. Osnovna pitanja koja postavljaju naučnici su da li i kakve toksine oslobađa plastika koja se raspada na dnu mora. i veća koncentracija plastike povećava rizik od štetnih efekata.
Naučnici su svjesni problema uzrokovanih većim komadima plastike, ali su manje sigurni u pogledu posledica mikroplastike. Biolog Ričard Tompson sa Univerziteta u Plimutu naglašava potrebu za mapiranjem deponija smeća kako bi se adekvatno procenila šteta koju zagađenje čini morskim ekosistemima. Na temelju ovih saznanja postaje sve jasnije koliko je važno delovati kako bi se zaštitili morski resursi i odbrana ekosistema. Razumevanje opsega zagađenja postaje ključno za buduće strategije očuvanja i zaštite mora i okeana.
