LONDON – Lekari su tokom kliničkih ispitivanja došli do značajnih naučnih otkrića u lečenju takotsubo kardiomiopatije, poznate kao sindrom slomljenog srca. Ovo istraživanje predstavlja prvo kliničko ispitivanje ovog tipa koje se fokusira na pomenuto stanje, koje uzrokuje promenu oblika srčanog mišića i njegovo iznenadno slabljenje. Sindrom slomljenog srca obično nastaje kao posledica jakog emocionalnog ili fizičkog stresa, kao što je gubitak voljene osobe, a pacijenti često doživljavaju simptome slične srčanom udaru.
Osobe sa ovim sindromom suočavaju se sa znatno povećanim rizikom od preranog umiranja – dva puta većim u poređenju sa opštom populacijom. U mnogim slučajevima, pacijenti razvijaju srčanu insuficijenciju, što može dovesti do simptoma poput umora, a takođe skraćuje životni vek. Nažalost, do sada nije bilo efikasnih tretmana za ovu bolest.
Novo kliničko istraživanje otkriva mogućnosti za lečenje i rehabilitaciju pacijenata sa takotsubo kardiomiopatijom. Kliničko ispitivanje otkrilo je da program prilagođene kognitivno-bihevioralne terapije, kao i programi vežbi za oporavak srca, mogu značajno pomoći u oporavku. U okviru ovog pristupa, pacijenti su imali pristup različitim vežbama, uključujući plivanje, vožnju bicikla i aerobik, tokom 12 nedelja.
Doktor Dejvid Gembl sa Medicinskog fakulteta Univerziteta Aberdin izjavio je da postoje ozbiljni efekti na srce kod osoba obolelih od takotsubo kardiomiopatije, a ti efekti se možda neće vratiti u normalu. „Znamo da pacijenti mogu biti pogođeni do kraja života i da je njihovo dugoročno zdravlje srca slično onima koji su preživeli srčani udar,“ istakao je Gembl.
On je objasnio da kognitivno-bihevioralna terapija i fizičke vežbe igraju ključnu ulogu u procesu oporavka. Kognitivno-bihevioralna terapija usmerena je na promenu negativnih obrazaca mišljenja i ponašanja, što može pomoći pacijentima da se bolje nose sa stresom. Time se može stvoriti zdraviji odnos prema samom sebi i vlastitom zdravlju.
Implementacija ovih terapijskih pristupa u svakodnevnu praksu može doneti značajne promene u kvalitetu života pacijenata koji pate od ovog stanja. Ovo istraživanje je važno jer pruža nadu mnogim pacijentima da će pronaći efikasne metode za borbu protiv ovog stresom izazvanog poremećaja.
Uprkos tome što je sindrom slomljenog srca često dramatičan i može izgledati kao privremena reakcija na izuzetno stresne situacije, njegovi efekti mogu biti dugotrajni i teški. Istraživanje i njegovi rezultati naglašavaju potrebu za boljim razumevanjem ovog oboljenja, kao i razvojem novih tretmana.
Ovaj napredak u lečenju takotsubo kardiomiopatije može doprineti ne samo boljem fizičkom zdravlju već i mentalnom blagostanju pacijenata. Kroz sistematski pristup rehabilitaciji i psihosocijalnu podršku, može se smanjiti rizik od recidiva i poboljšati opšte zdravstveno stanje.
Koliko god da su fizičke vežbe i terapije važne, emotivna podrška i razumevanje okoline takođe igraju ključnu ulogu u oporavku. Stoga je važno da zajednica, rodbina i prijatelji pruže podršku onima koji prolaze kroz teškoće izazvane takotsubo kardiomiopatijom.
Kako se istraživanje nastavlja, očekuje se da će nova saznanja dodatno unaprediti razumevanje sindroma slomljenog srca i razvijene terapije, što može doneti bolju budućnost pacijentima širom sveta. Nastavak kliničkih studija i novih istraživačkih projekata predstavlja ključni korak prema razvoju efikasnijih metoda lečenja i prevencije ovog ozbiljnog stanja.
