Na površinama eksploziva iz Drugog svetskog rata, koje su dugo smatrane opasnim za morski svet, istraživači su pronašli da žive rakovi, crvi i ribe. Ova otkrića su zabeležena kroz nove podvodne fotografije, a otkriveno je da na bivšem odlagalištu oružja u Baltičkom moru ima više živih organizama nego na okolnom morskom dnu, prema izveštaju Euronewsa.
Andrej Vedenjin iz Senkenbergovog istraživačkog instituta u Nemačkoj, koji je bio deo istraživanja, izjavio je: „Bili smo spremni da očekujemo manji broj životinja, ali dogodilo se suprotno.“ Ova izjava ukazuje na neobično bogatstvo biodiverziteta prisutnog na mestima koja su smatrana zagađenima. Vedenjin takođe ističe da u nemačkim vodama leži oko 1,5 miliona metričkih tona odbačenog oružja iz oba svetska rata, a to uključuje i sve vrste eksploziva poput TNT-a, kao i potencijalno opasne hemijske i nuklearne ostatke.
Ova otkrića su deo šireg istraživanja o ekologiji mesta gde se nalaze olupine, oružje i morski ekosistemi. Naučnici su otkrili da su morski organizmi, poput morskih zvezda i algi, naselili delove bombi V-1 korišćenih od strane nacističke Nemačke. Ovo istraživanje pokazuje kako neki morski ekosistemi mogu uspevati čak i u uslovima zagađenja.
Ekolog Džejms Porter sa Univerziteta Džordžija, koji nije učestvovao u ovom istraživanju, naglašava koliko je važno razumeti ekologiju tih „bombardovanih“ područja. Naučnici se nadaju da će moći da provere nivoe kontaminacije koje morska bića mogu da apsorbuju i kako to utiče na njihovu sposobnost razmnožavanja. Vedenjin ukazuje na to da su morska dno u velikoj meri ravne površine mudra i peska, dok su čvrste podloge poput stena oskudne jer su izvađene za građevinske projekte tokom 19. i 20. veka.
Na ovim mestima pretpostavlja se da morska stvorenja privlače čvrste površine, što u Baltičkom moru jako nedostaje. Dodatno, ta područja su relativno izolovana od ljudskih aktivnosti, zbog prisutnih hemikalija, stvarajući neku vrstu zaštitnog prostora gde morski organizmi mogu napredovati, uprkos potencijalno toksičnim posledicama.
Vedenjin i njegov tim proveli su istraživanja u Lubečkom zalivu, u kojem su snimili širok spektar morskih organizama koji su uspeli da opstanu na zagađenim mestima. Ovo istraživanje, objavljeno u časopisu Communications Earth and Environment, otvorilo je nova pitanja o tome kako morski život preživljava u uslovima koji se mogu smatrati ekstremnim.
Biolog za očuvanje mora, Dejvid Džonston sa Univerziteta Djuk, dodaje da priroda često koristi ono što su ljudi ostavili iza sebe kako bi preobratila situaciju svog opstanka. Na primer, Džonston je nedavno mapirao potonule brodove iz Prvog svetskog rata, koji su postali staništa za razne morske vrste duž reke Potomak u Merilendu.
U svetu koji se suočava sa brojnim ekološkim izazovima, ovi nalazi daju nadu u otpornost prirodnog sveta. Biolozi se now nadaju trenutnom stvaranju više ekoloških studija i istraživanja koja će pomoći u razumevanju kako se morski organizmi razvijaju i prilagođavaju zagađenim staništima. Džonston zaključuje rečima, „Mislim da je to zaista sjajan dokaz snage života“, naglašavajući otpornost i prilagodljivost prirode čak i u najtežim uslovima.
S obzirom na sve ovo, ključno pitanje i dalje ostaje: kako će se razvijati morski život na ovim zagađenim mestima i koliko će uticaja imati na možemo li učiniti nešto da smanjimo negativne efekte ljudi na životnu sredinu? Naučnici i dalje istražuju ova pitanja, nadajući se da će pronaći nove načine za očuvanje morskih ekosistema i pravilno upravljanje zagađenim staništima.
