Mumija Nesmin iz starog Egipta, koja se čuvala u Narodnom muzeju u Beogradu, bila je jedna od najvažnijih arheoloških kulturnih artefakata u Evropi. Mumija je bila darovan muzeju 1888. godine, a ime mumificiranog tela bilo je Nesmin, što znači „onaj koji pripada bogu Minu“. Mumija je bila sveštenik u hramu boga plodnosti Mina, a pripadala je muškom članu porodice Hadži Pavla Riđičkog.
Nakon boravka u Narodnom muzeju, mumija je pozajmljena i prebačena u Galeriju umetnosti nesvrstanih zemalja u Podgorici, tokom političkih intervencija. Zbog politike Vlade SFRJ, srpska arheološka iskopavanja u Egiptu su bila opstruirana, što je rezultiralo i preusmeravanjem jednog vrednog arheološkog artefakta u Arheološki muzej u Zagrebu.
Nakon političkih promena, mumija Nesmin se vraća u Srbiju, gde je 1991. godine ustupljena Arheološkoj zbirci Filozofskog fakulteta u Beogradu. Tek 1993. godine počinju naučna istraživanja i analize mumije, otkrivajući nekoliko značajnih detalja o njenom poreklu, stanju i sadržaju.
Jedno od najznačajnijih otkrića bila je prisustvo svitka papirusa pod mumijinom rukom, koji se veruje da je jedna od najpotpunijih verzija Knjige mrtvih. Osim toga, mumija je podvrgnuta DNK analizi, ispitivanju rendgenom i skenerom, čime su utvrđeni njeni karakteristike i stanje.
Najnovije naučno dostignuće u vezi sa mumijom je digitalna forenzička rekonstrukcija lica Beogradske mumije, koja prikazuje kako je Nesmin izgledao za života. Takođe, zbog nedostatka odgovarajuće zaštitne vitrine, mumija nije bila javno izlagana, sve dok Narodni muzej nije obezbedio specijalnu vitrinu sa dvostrukim staklom, hladnim osvetljenjem i regulacijom temperature.
Beogradska mumija predstavlja jedan od najvrednijih kulturnih artefakata u Srbiji, koji se i dalje istražuje i proučava, otkrivajući nove detalje iz drevnog Egipta.
