Roman „Nova“ Priviđenja je poslednji roman Milana Kašanina koji je objavljen 1981. godine. Rukopis je pronađen pored njegovog kreveta nakon što je preminuo u Beogradu 21. novembra 1981. godine. Ovo delo je objavljeno od strane Rukopisnog odeljenja Matice srpske u Novom Sadu, zajedno sa prethodnim romanom Priviđenje koji je priredila prof. dr Zorica Hadžić Radović. Ovom edicijom su priređeni preostali neobjavljeni rukopisi iz Ličnog fonda „Milana Kašanina“.
Priviđenja su predstavljena prvi put 1981. godine, a nastavak romana je priređen iz rukopisa i objavljen u nekoliko nastavaka u „Savremeniku“ 1982. godine. Ovo je prvi put da je roman objavljen u celini, nakon što je bio preštampan samo jednom 2003. godine u četvrtoj knjizi „Izabranih dela“ pisca. Priviđenja pružaju sliku života predratne buržoazije kroz život nekoliko porodica međusobno povezanih familijarnim vezama.
Milan Kašanin je bio istoričar umetnosti, likovni kritičar, književnik, prvi i poslednji direktor Muzeja savremene umetnosti i Muzeja kneza Pavla, a kasnije i upravnik Galerije fresaka SANU. Smatrao je da je kultura temelj svake nacije i da je važno da se ne odreknemo tradicije. Kašanin je preneo vlastita iskustva i poznanstva u umetničku prozu, stvarajući upečatljive i žive književne junake. Glavni junak njegovog romana je istoričar umetnosti kao i sam autor, a čudno je što se Kašaninov lik „živi“ na istoj adresi kao i autor romana.
Svi rukopisi vezani za ovaj roman Milana Kašanina čuvaju se u Rukopisnom odeljenju Matice srpske. Ministarstvo kulture i informisanja i Pokrajinski sekretarijat za obrazovanje i naučnoistraživačku delatnost omogućili su štampanje njegove poslednje knjige. Roman „Nova“ Priviđenja predstavlja važno delo srpske književnosti koje prikazuje život predratne buržoazije i njihove porodične veze u predvečerje Drugog svetskog rata. Milan Kašanin je bio jedan od najumnijih Srba 20. veka i aristokrata srpske inteligencije.
