Jovan Popov je dobitnik prestižne nagrade „Nikola Milošević“ koju dodeljuje Radio Beograd 2 za najbolju knjigu u oblasti teorije književnosti i umetnosti, estetike i filozofije. Njegovo delo „Gordi i ponizni. Paradoksalisti Fjodora Dostojevskog“ objavljeno je u izdanju Srpske književne zadruge. Ova nagrada prepoznaje kvalitete i inovacije u teorijskoj analizi, a delo Jovana Popova je dalo značajan doprinos razumevanju i interpretaciji Dostojevskog kao jednog od najvažnijih pisaca u svetskoj književnosti.
Žiri koji je dodelio nagradu istakao je obim rada koji Popov posvećuje tumačenju gotovo celokupnog opusa Dostojevskog. Sačinjen od predsednika Milanka Govedarice, prof. dr Une Popović i akademika prof. dr Zorana Paunovića, žiri je naglasio kako knjiga razmatra odnos između dva ključna koncepta – gordosti i poniznosti, koji su predstavljeni kroz likove Dostojevskog. Ova misaona figura nije samo centralna tema njegovog dela, već i „žila kucavica“ koja povezuje različite aspekte Dostojevskog.
Popovljeva analiza se fokusira na to kako ova dva koncepta, gordost i poniznost, oblikuju unutrašnji svet junaka i njihove međusobne odnose. Isticanje ove dualnosti omogućava dublje razumevanje karaktera Dostojevskog, kao i složenih odnosa između likova i njihovog okruženja. Prema rečima žirija, ova figura služi kao ključna optika koja strukturira i povezuje celokupno Dostojevsko delo, što doprinosi celokupnoj koherenciji i integralnosti knjige.
Osim što se oslanja na delove iz Dostojevskog, Popov koristi specifične metode analize koje omogućavaju čitaocu da samostalno razmišlja o temama koje autor istražuje. Kajanje, moralne dileme, kao i apsurdne situacije koje Dostojevski stvara, svi su oni deo složene mamutske strukture koju Popov istražuje. Njegov pristup je obeležen pažljivim odabirom i rigoroznom analizom, koja se ne oslanja na preterane tvrdnje, već ostavlja prostor za individualno tumačenje.
Jovan Popov, rođen u Novom Sadu, ima bogatu akademsku karijeru. Kao istoričar i teoretičar književnosti, redovni je profesor na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Njegov obrazovni put nastavlja se kroz diplomske, master i doktorska istraživanja na Katedri za opštu književnost i teoriju književnosti u Beogradu. Pored toga, bio je jedan od osnivača Odseka za komparativnu književnost na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu i predavao je na ovom odseku od 1998. do 2008. godine.
Popov je poznat po svojim radovima koji se dotiču aktuelnih tema u teoriji književnosti, posebno u oblasti čitanja i analize književnih formi. Neka od njegovih značajnijih dela uključuju „Oslobođeni čitalac: ogledi o teoriji i praksi čitanja“, koji je objavljen 1993. godine, kao i „Čitanje neizvesnosti: ogledi iz komparatistike“, koji je objavljen 2006. godine. Njegov rad „Dvoboj kao književni motiv: Tematološka studija“ iz 2012. godine oslobađa bogatstvo književnih tema, dok su „Metakritički (p)ogledi“ iz 2021. pažljivo istražujući metodološke aspekte analize književnosti.
Jovan Popov je, dakle, značajna figura u srpskoj književnoj kritici, a njegovo najnovije delo je očigledno još jedno u nizu njegovih doprinosa razumevanju i interpretaciji klasične književnosti. Njegova istraživanja nude čitaocima i studentima književnosti priliku da prodube svoje znanje i uvid u kompleksnost Dostojevskog, kao i šireg konteksta ljudske prirode kroz prizmu književnih dela.
