Film „Vetre, pričaj sa mnom“ reditelja Stefana Đorđevića nedavno je postigao značajan uspeh na međunarodnoj filmskoj sceni. Osvojio je nagradu za najbolji međunarodni dugometražni igrani film na Guanajuato internacionalnom filmskom festivalu u Meksiku. Ova prestižna nagrada dodeljena je filmu zbog njegovog „duboko iskrenog i hrabrog prikaza najintimnijih bolova, kao i mogućih puteva ka izlečenju“, kako su naveli članovi žirija festivala.
Žiri je pohvalio film zbog njegove sposobnosti da kombinuje različite filmske izraze, uključujući esejistički i poetski, utičući na duboko emocionalni ton koji osvetljava smrt kao ključnu dimenziju života. Ova tema se istražuje kroz lična iskustva reditelja, koji se u filmu suočava sa gubitkom svoje majke, Nece, i vraća se kući da proslavi bakin rođendan.
Kroz priču pratimo Stefana, glavnog junaka, koji se suočava sa emocionalnim teretom gubitka. Njegov povratak kući simbolizuje suočavanje sa porodicom i prošlošću, što dodatno naglašava složenost porodičnih odnosa i proces tugovanja. U filmu igraju članovi rediteljeve porodice, kao i professionalni glumci, čime se stvara autentična atmosfera i duboka emocionalna povezanost sa publikom.
Zanimljivo je da je film „Vetre, pričaj sa mnom“ na ovogodišnjem 38. izdanju Bolzano Film Festivala u Italiji osvojio Glavnu nagradu za najbolji film u takmičarskom programu. Ovo dodatno potvrđuje njegov kvalitet i važnost na međunarodnoj filmskoj sceni. Producenti Dragana Jovović i Stefan Đorđević, uz podršku renomiranih produkcijskih kuća kao što su Non-Aligned films i Katunga, stvorili su delo koje je privuklo pažnju kritičara i publike.
Osim Meksika i Italije, film je imao značajnu podršku iz lokalnih i međunarodnih izvora, uključujući Filmski centar Srbije, Ministarstvo kulture Srbije, Medija fond Evropske unije i slovenske filmske institucije. Ova podrška ukazuje na važnost umetnosti i kulture u istraživanju ličnih i društvenih tema, kao i na povezanost između različitih narativa iz sredine Balkana i šire.
Uključivanje ličnih elemenata u priču čini film autentičnim, dok stil i pristup reditelja omogućavaju gledateljima da prepoznaju univerzalne emocije, kao što su tuga, gubitak i potraga za isceljenjem. Ovo je jedan od razloga zašto je film dobio toliko pozitivnih reakcija na festivalima.
Film takođe istražuje kako se porodice nose sa tugom i kako se tradicija prenosi kroz generacije. U ovoj priči, stari porodični rituali i slavlja služe kao pozadina za introspektivna istraživanja likova, što dodatno produbljuje iskustvo gledanja.
Kompozicija filma i način na koji su prikazane scene u kojima se likovi suočavaju sa svojim demonima pokazuje rediteljevu veštinu u uspostavljanju emocionalne veze između publike i likova. Ovo omogućava gledaocima da duboko urone u priču, prepoznajući delove sebe u likovima koji se bore sa gubicima i traumama.
U vremenu kada su teme gubitka i iskušenja posebno aktuelne, „Vetre, pričaj sa mnom“ nudi ne samo umetnički izraz već i priliku za razgovor o važnim pitanjima koja se tiču ljudske empatije i razumevanja.
Kroz prizmu lične tragedije, film takođe postavlja pitanje o zajedničkom razumevanju smrti i kako to utiče na način na koji živimo. U suštini, „Vetre, pričaj sa mnom“ je više od samo filma o tuzi; to je snažna priča o ljubavi, gubitku i posttraumatskom lečenju. Sa jasnom porukom o važnosti suočavanja sa prošlošću, film se nameće kao značajno delo modernog balkanskog filma.
Kombinacija ličnih iskustava, umetničkog izraza i emotivnog naboja čini ovaj film nezaboravnim delom, koje zaslužuje pažnju ne samo domaćih, već i međunarodnih gledalaca. U ovoj svetlosti, „Vetre, pričaj sa mnom“ predstavlja važan korak ka priznanju i razumevanju srpske kinematografije na globalnoj sceni.
