Premijer Srbije u tehničkom mandatu Miloš Vučević okupljenima na saboru “Ne damo Srbiju” poručio je da Srbija nije samo emocija i da bez državnog postojanja ne možemo imati identitet. Na svečanosti povodom osnivanja svenarodnog pokreta, Vučević se obratio građanima ispred Doma Narodne skupštine, naglašavajući važnost Srbije kao države, uporedivši njenu ulogu sa drvetom bez korena i kućom bez domaćina.
Govoreći o poruci okupljanja koja je okupljena pod sloganom “Ne damo Srbiju”, Vučević je istakao da se tu ne radi samo o rečima, već o svemu što čini život i postojanje. Takođe, podsetio je na značaj različitih društvenih grupa u očuvanju zemlje, kao što su đaci, studenti, poljoprivrednici, radnici, vojnici i policija. Svojim rečima, pokušao je da pokrene osećaj zajedništva među prisutnima, ističući da su svi ti ljudi ključni za budućnost Srbije.
Pored toga, premijer je ispoljio ponos prema okupljenima koji su se uputili iz Raške ka Beogradu, a čija je inspiracija došla kroz nepravde koje su pretrpeli na Kosovu i Metohiji. Vučević je naglasio potrebu za podršku i solidarnost sa tim ljudima, ukazujući na značaj njihova trud da traže bolji život, kao i na kvalitet obrazovanja koje studenti žele.
Osvrnuvši se na dosadašnje napore u odbrani Srbije u proteklih šest meseci, Vučević je ukazao na ključnu ulogu predsednika Srbije Aleksandra Vučića, tvrdeći da bez njegove hrabrosti i odlučnosti ne bi uspeli da se odupru pritiscima i obojenim revolucijama. Prema njegovim rečima, predsednik je okupio narod kako bi zajedno branili svoju zemlju.
Pozivajući okupljene na nastavak borbe, Vučević je najavio da će se sutra, na Lazarevu subotu, ponovo okupiti i da zajedno sa predsednikom ponove da ne daju Srbiju. Izrazio je frustraciju zbog, kako je istakao, blokada, laži i obmana koje su im oduzele vreme i živote, naglašavajući odlučnost da se to više ne ponovi.
Na kraju, Vučević je na centralnoj bini uručio zahvalnice studentima koji se bore za pravo na obrazovanje, čime je dodatno istakao važnost mladih kao budućnosti Srbije. Njegovo obraćanje je osnažilo okupljene, podstičući ih da nastave da se bore za svoj identitet i prava.
Vučevićev govor na saboru “Ne damo Srbiju” može se sagledati kao poziv na jedinstvo i borbu za nacionalni identitet, kao i na očuvanje države od unutrašnjih i spoljašnjih pritisaka. Ova poruka nije samo politička već i emocionalna, jer se obraća temeljnim vrednostima zajednice i patriotizma, oslikavajući duboku vezu između naroda i njihove zemlje. U svetu gde mnoge nacije trpe razne krize, takve inicijative su od suštinskog značaja za očuvanje prava i dostojanstva naroda.
Takođe, događaj poput ovog može igrati ulogu u mobilizaciji javnog mnjenja i pridobijanju podrške za vlast. Vučevićev načelni pristup, koji se može videti kroz njegovo isticanje zajedničke borbe i jačanje nacionalnog identiteta, može poslužiti kao osnova za dalje delovanje i strategije koje bi mogle da utiču na političku stabilnost u zemlji. U zavisnosti od daljih koraka, ovo okupljanje može uticati na formiranje moderne srpske politike u pravcu jačanja nacionalnog kolektiva i zajedništva.
