Početkom devedesetih godina, u Beogradu se pojavio grafit koji je brzo postao simbol grada – „Zuba je kralj Beograda, a ko je kraljica?“. Ovaj misteriozni natpis je intrigirao mnoge, a iza njega se krio Željko Milićević Zuba, poznati član „Novog talasa“ i osnivač različitih umetničkih projekata. Kroz svoj rad, Zuba je postao hroničar kulturnih dešavanja u Beogradu.
Inspirisani različitim poznatim i nepoznatim ženama, među kojima su bile poznate balerina Ašhen Ataljanc i glumica Anica Dobra, Zuba je stvarao svoje grafiti. U to vreme, grafiti su bili povezani sa muzikom, anarhijom i pobunom, a Zuba je isticao da nikada nije pisao po „lepim, starim zgradama“. Iako nije bio uhapšen, on je ostavio svoj trag širom bivše Jugoslavije, ali i u evropskim gradovima poput Budimpešte, Beča i Berlina.
Vremenom, Zuba je prestao da se bavi grafitima i okrenuo se fotografisanju modnih revija, rejv žurki, pozorišnih predstava i filmskih premijera. Ipak, njegova uloga u kulturnoj sceni Beograda ostaje neizbrisiva, a njegovi grafiti ostaju deo gradske istorije.
